Skiën ⛷️ 

Het is zover. We hadden al maanden geleden gezegd ‘eind februari gaan we skiën’. In januari leek het er niet op dat dat echt ging lukken. Maar de afgelopen 2 weken geen het steeds beter met mijn energie. ‘Weet je’, dacht ik, ‘Ik ga het gewoon doen. Samen met Quirine, suzanne en Marieke (een vriendin van Suzanne) naar Frankrijk. We hebben een ski-in-ski-out appartement, dus ik kan teruggaan wanneer ik wil.

Daar ga ik dan. Vanmorgen om 10:00 stonden we op de piste voor onze deur. De zon scheen. We hadden een mooie blauwe route uitgezocht. Toen we boven op de berg stonden hadden we een fantastisch uitzicht op besneeuwde bergtoppen in de zon. Het eerste stukje ging prima. Na 10 minuten was ik volkomen buiten adem. 5 minuten later begonnen mijn benen te trillen. Ik had te weinig kracht om door te gaan. Even zitten dan maar. Een stukje skiën en rusten wisselden elkaar af. Halverwege ben ik bij een hut in een ‘strandstoel’ neergeploft. De anderen zijn door geskied. Het duurde een half uur voordat ik weer rustig kon ademhalen en voorzichtig om me heen kon kijken. De zon scheen heerlijk. Ik heb even wat drinken gekocht. Daarna kwamen Quirine en Marieke me weer oppikken 😁 Ik was halverwege beneden. Binnen een paar minuten was ik weer buiten adem en stond ik vooral te trillen op mijn benen. Quirine is heel langzaam met me naar beneden geskied. Steeds weer even bijkomen. Toen het echt niet meer ging nog maar even een kwartiertje bij een skihut gezeten. Ik viel om bij hij uitdoen van de skies, zo zwak waren mijn benen. We zagen het einddoel al liggen, toch lukte het me niet om het in één keer te doen. Mijn benen waren pap. Uiteindelijk stond ik weer beneden. Pfff. Dat was wel wat. We hebben met elkaar een tosti gegeten en daarna ben ik naar ons appartement gegaan en op mijn bed direct in slaap gevallen. Het was 14:00.

Het rondje was iets te veel. Morgen maar even kijken of ik weer wat aankan. Anders overmorgen een klein rondje.

Maar wat een mooie zonnige dag was het. Het is heerlijk om hier te zijn. Ook al viel het skiën niet mee. Langzaam bouw ik wel weer wat energie en kracht op.

Liefs, Joost